نه هیچ انسانی دشمن توست و نه هیچ انسانی دوست تو ؛ بلکه هر انسان ، معلم توست
فلورانس اسکاول شین
آشنایی با خواص و مضرات موز
شامگاه
مجموعه:خواص گیاهان و میوه ها
تاریخ:1393/12/23
ترکیبات شیمیایی:
از لحاظ ترکیبات شیمیایی طبق تحقیقاتی که مؤسسه ملی قلب به عمل آورده در موز دو ماده شیمیایی بسیار مهم به نام های سروتونین و نوراپی نفرین وجود دارد. سروتونین عضلات صاف روده ها را تحریک می کند و نوراپی نفرین برای معالجه برخی از انواع بیماری های قلبی کاربرد دارد.
فواید کلیدی:
منبع غذایی مطلوب کم چربی و پرانرژی
کمک به حفظ مقدار قند خون
بهبود مشکلات مغزی و عصبی
کمک به کاهش فشار خون
حفاظت از ابتلا به بیماری های قلبی
موز به هنگام رسیدن تولید گازی به نام اتیلن می کند. در صورت مجاورت این گاز با سایر میوه ها، سبب رسیدن آنها می شود. برای جلوگیری از این فرآیند، موز را باید جدا از سایر میوه ها نگهداری کرد. در عین حال نیز از این خاصیت موز می توان برای رسیدن میوه هایی که هنوز کال هستند، استفاده مطلوب نمود.
موز را هنگامی که هنوز سبز است از درخت می‌چینند و به مناطق مختلف دنیا می‌فرستند و در آنجا به وسیله گرما دادن، آن را می‌رسانند. موز رسیده دارای پوست زرد و سفت و لکه‌های سیاه بر روی پوست است.
مواد مغذی کلیدی موجود در ۱۰۰ گرم موز:
| نرژی (کالری) | ۹۵ |
| کربوهیدرات (گرم) | ۲۳ |
| پروتئین (گرم) | ۳/۱ |
| فیبر (گرم) | ۱ |
| پتاسیم (میلی گرم) | ۴۰۰ |
| ویتامین ث (میلی گرم) | ۱۱ |
| منیزیوم (میلی گرم) | ۳۴ |
| مس (میلی گرم) | ۱/۰ |
| وی (میلی گرم) | ۲۳/۰ |
| هن (میلی گرم) | ۸/۰ |
| چربی (گرم) | ۳/۰ |
| یدفولیک (میکروگرم) | ۱۴ |
| ویتامین ب ۶ (میلی گرم) | ۳/۰ |
| ویتامین ب ۱ (میلی گرم) | ۰۴/۰ |
| ویتامین ب ۲ (میلی گرم) | ۰۵/۰ |
| نیاسین (میلی گرم) | ۷/۰ |
| کلسیم (میلی گرم) | ۱۰ |
| فسفر (میلی گرم) | ۲۸ |
| منگنز (میلی گرم) | ۷/۰ |
| دیم (میلی گرم) | ۱ |
| ید (میلی گرم) | ۰۰۲۷/۰ |
| ب (گرم) | ۷۴ |
خواص موز:
موز از نظر طب قدیم ایران معتدل و تر است
جوشانده موز برای قطع خونریزی مفید است.
موز مدر است.
موز سبب تقویت قدرت بینایی در بزرگسالان می‌شود.
موز می‌تواند به کسانی که در تلاش برای ترک سیگار هستند، کمک کند. ویتامین B6 و B12، پتاسیم و منیزیم موجود در موز به بدن در رهایی از اثرات کنار گذاشتن نیکوتین کمک می‌کند.
ارزش غذایی موز برابر است با گوشت فقط فاقد مواد چربی و کلسیم می‌باشد.
موز نرم کننده سینه است.
اشخاصی که اوره اضافی در خون دارند می‌توانند در برنامه غذایی خودشان موز را بگنجانند.
موز محرک شهوت است.
موز خون‌ساز است به خاطر وجود آهن.
موز نشاط آور است.
موز تأمین کننده مواد معدنی مورد نیاز بدن می باشد.
میوه موز برای درمان زخم های سرطانی مفید است.
مصرف موز در افراد ضعیف و لاغر
موز خون‌ساز است و برای اشخاص لاغر و کم‌خون بسیار ضروری است.
برای درمان ضعف بدن بهتر است موز به همراه عسل مصرف شود.
فواید موز برای تقویت استخوان ها:
موز به رشد و تقویت سلامت استخوان‌های بدن کمک می‌کند و این امر از دیگر اثرات وجود پتاسیم در موز است زیرا پتاسیم با افزایش از دست رفتن کلسیم بدن از طریق ادرار (که در نتیجه مصرف نمک زیاد این اتفاق می‌افتد)، مقابله می‌کند و مانع از این می‌شود که استخوان‌ها به سرعت نازک شده و تحلیل بروند.
فواید موز برای اعصاب:
افرادی که کار فکری دارند موز را در برنامه غذایی خود بگنجانند.
موز تأثیر خوبی در تأمین رشد و تعادل سیستم اعصاب دارد. موز حاوی نوعی پروتئین به نام تریپتوفان است که در بدن به سروتونین تبدیل می‌شود و سرتونین به نوبه خود، باعث آرامش و احساس خوشی بیشتر در انسان می‌گردد.
مصرف موز در کلسترول بالا:
گَرد موز برای پایین آوردن کلسترول مناسب است.
کسانی که کلسترول خون آنها نوع LDL زیاد است بهتر است به مدت ۱۴ شب شام فقط موز بخورند.
مصرف موز بعد از ورزش:
یک موز رسیده که دارای نقاط و لکه های قهوه ای زیادی است، دارای حدود ۲۳ گرم قند و ۲ گرم نشاسته است. قند آن به سرعت هضم شده و جذب دیواره روده کوچک گشته و بدین طریق وارد جریان خون می شود. بنابراین موز یک میان وعده عالی پس از انجام ورزش است، زیرا در این هنگام سوخت سریع قند در طی یک ساعت فعالیت مورد نیاز می باشد تا به عضلات امکان بازسازی ذخایر کربوهیدراتی شان (گلیکوژن) را دهد.
موز غذای خوبی برای ماهیچه‌ها می‌باشد. پژوهش‌ها نشان داده است که مصرف تنها دو عدد موز برای تأمین انرژی لازم جهت ۹۰ دقیقه فعالیت بدنی سخت، کفایت می‌کند و به همین دلیل است که موز میوه شماره یک ورزشکاران برتر جهان است.
مصرف موز در ناراحتی های گوارشی:
موز برای رفع ناراحتی های معده و اسهال های مزمن مفید است.
موز تقویت‌کننده و آرامش‌دهنده معده است. موز اسید اضافی معده را به حال طبیعی درآورده و مانند یک آستر، جدار معده را پوشانده و باعث کاهش ناراحتی می‌گردد.
موز، سلول های پوششی سطحی معده را تقویت و مقاوم می کند و موجب می شود که سد مقاومی در برابر نفوذ عوامل زیان آور ایجاد گردد.
نظر دانشمندان این است که در موز به طور مسلم یک عامل شفابخش نیرومندی وجود دارد که برای بهبود سلول های فرسوده زخم ها و همچنین جلوگیری از التهاب معده بسیار مفید است.
موز درمان‌کننده زخم معده و روده می‌باشد.
موز برای شفای سلولهای فرسوده اولسرها و همچنین جلوگیری از گاسترین و التهاب معده بسیار مفید است.
موز حاوی پکتین (نوعی فیبر محلول) است که حرکات لوله‌های گوارشی را متعادل کرده و باعث بهبود یبوست می‌شود.
موز ملین بوده و به عنوان درمان اسهال و اسهال خونی کاربرد دارد.
در طب سنتی هند موز نارس را ایجادکننده یبوست می دانند. در واقع موز در صورتی که رسیده باشد، ملین است و در عین حال برای درمان اسهال ساده و اسهال خونی مفید است و بهبود زخم های روده را تسریع می کند.
درمان زخم‌های روده راسریع می‌کندوبرای رفع بی‌نظمی واختلال روده‌ها مفید می‌باشد.
مصرف موز در کودکان و نوجوانان:
موز یک غذای کامل است حتی برای کودکان.
به خاطر وجود فسفر در موز برای هوش و حافظه کودکان و نوجوانان بسیار مفید است.
موز سطح هوشیاری دانش‌آموزان را بالاتر برده و به فرایند یادگیری آنها کمک می‌کند.
مصرف موز در بارداری و شیردهی:
موز از سقط جنین جلوگیری می‌کند. خانمهایی که بچه سقط می‌کنند موز بخورند.
موز در خانم‌های باردار سوزش معده و تهوع صبحگاهی را رفع می‌کند.
موز حاوی پتاسیم بوده و به مبارزه با خستگی در دوران بارداری و کسب سریع انرژی کمک می کند.
علیرغم جستجوی فراوان برای پیدا کردن سرنخی در مورد ارتباط مصرف موز در بارداری و افزایش خطر ابتلای جنین به بیماری یرقان(زردی)، به نظر می رسد با توجه به منابع انگلیسی زبان موجود چنین چیزی صحت نداشته باشد.
البته برخی منابع مصرف موز توسط زنانی که نوزادان آنها دارای یرقان هستند را در دوران شیردهی ممنوع اعلام کرده اند.
موز به دلیل پتاسیم بالایی که دارد به بهبودی سریع در دوران نقاهت کمک شایانی می‌کند.
مصرف موز در کاهش وزن:
به دلیل جذب سریع قند موز، این میوه دارای شاخص گلیسمی بالایی است. افرادی که تمایل به کنترل وزن دارند، نباید از موز رسیده استفاده کنند. موزهایی که به رنگ زرد هستند دارای شاخص گلیسمی متوسطی می باشند. (این شاخص نشان می دهد به ازای مقدار مشخصی از یک ماده غذایی مقدار قند خون چقدر بالا می رود و این شاخص نسبت به گلوکز که دارای شاخص گلیسمی ۱۰۰ است سنجیده می شود.)
مصرف موز در دیابت:
موز نارس برای افرادی که می خواهند مقدار قند خون خود را ثابت نگه دارند، از قبیل بیماران دیابتی، مفید است. یک موزی که غالبا سبز بوده و نواحی زرد کمتری در پوست خود دارد، دارای ۲ گرم قند و ۲۳ گرم نشاسته است. نشاسته آن که تحت عنوان «نشاسته مقاوم» شناخته شده است، به خوبی در روده کوچک هضم نمی شود. این ماده از روده بزرگ عبور نموده و پس از تجزیه توسط باکتری های روده، وارد جریان خون شده و به عنوان منبع انرژی به کار می رود. این تجزیه آهسته مواد نشاسته ای در موز نارس منجر به افزایش تدریجی و آهسته مقدار قند خون می گردد.
به دلیل جذب سریع قند موز، این میوه دارای شاخص گلیسمی بالایی است. موز رسیده برای بیماران دیابتی توصیه نمی شود.
مصرف موز در سالمندان:
کمبود پتاسیم سبب افسردگی و فراموشی می شود. افراد سالمند، از این نظر بسیار آسیب پذیر هستند، زیرا تمایل به مصرف میوه و سبزی های تازه در آنها کمتر است.
موز رسیده که سرشار از پتاسیم می باشد، دارای قابلیت جویدن و هضم آسانی نیز می باشد.
یک موز رسیده نیاز روزانه یک فرد بزرگسال به پتاسیم را به میزان ۱۱ درصد تأمین می کند.
فشار خون بالا:
به دلیل کم بودن مقدار سدیم و زیاد بودن مقدار پتاسیم موز، این میوه برای افراد دارای فشار خون بالا بسیار ایده آل است.
پتاسیم موز به طرق مختلف به کاهش فشار خون کمک می کند. به این ترتیب که سبب تحریک بدن برای دفع نمک شده و همچنین سبب شل نمودن و انبساط رگ های خونی می شود و لذا قطر رگ ها زیاد شده و فشار جریان خون کاهش می یابد.
مصرف موز در بیماریهای قلب:
پتاسیم موز نه تنها از طریق کاهش فشار خون، بلکه به وسیله ممانعت از فعالیت رادیکال های آزاد مخرب و همچنین به وسیله پیشگیری از تشکیل لخته خون، به حفظ سلامتی قلب کمک می کند. دانشمندان هندی اخیرا کشف کرده اند که وجود موز نارس در خوراک موش های آزمایشگاهی مانع افزایش کلسترول بد خون (LDL) می شود. به علاوه موز سبب افزایش کلسترول خوب خون (HDL) می گردد. محققان این خاصیت را مدیون وجود مقدار زیادی الیاف گیاهی (فیبر) در موز نارس می دانند. به نظر می رسد که موزهای رسیده نیز به علت داشتن مقدار زیادی پکتین، کلسترول خون را کاهش می دهند. زیرا مقدار پکتین موجود در موز از سیب هم بیشتر است. لازم به ذکر است که پکتین نوعی فیبر محلول است که تأثیر آن در کاهش کلسترول خون به اثبات رسیده است.
موز به دلیل برخورداری از پتاسیم، سیستم گردش خون را تنظیم می‌کند و خطر حملات قلبی را کاهش می‌دهد. در واقع به دلیل وجود همین ماده حیاتی، موز برای افرادی که دارای فشار خون بالایی هستند، مناسب است.
موز برای کسانی که دچار بیماری قلبی هستند یک غذای خوب است به عنوان شام یک عدد میل شود.
بیماران قلبی که هر روز آسپرین می خورند بهتر است قبل از آسپرین یک عدد موز بخورند.
فواید موز برای پوست:
برای تسکین خارش بدن موز نرم را کوبیده با آب لیمو مخلوط کرده در محل خارش بمالید.
برای از بین بردن حلقه‌های روی گردن و از بین بردن چین و چروک گردن موز کاملاً رسیده یک عدد نصف استکان روغن بادام شیرین یک قاشق عسل اینها را خوب له نموده روی باند پهن نموده دور گردن بپیچید به مدت ۲ ساعت بگذارید بماند.
برای باز شدن رنگ چهره و از بین بردن لکه‌های سیاه موز را با تخم خربزه مخلوط نموده به روی لکه‌ها بمالید.
برای التیام زخم‌ها و جلوگیری از سوختگی پوست موز را سوزانده گرد آن را روی زخم بریزید.
قرار دادن قسمت داخلی پوست موز روی جای نیش حشرات بر پوست، خارش و سوزش آن را از بین می‌برد.
موز یک ماده حفاظت‌کننده می‌باشد و اثر آن بر روی زخم بیش از هر داروهای گران‌قیمتی است.
ضماد موز برای سوختگی در اثر آتش مفید و اگر بلافاصله بکار رود از تاول زدن جلوگیری می‌کند.
هشدارها و مضرات:
کسانی که در اثر خوردن موز زبانشان ورم یا جوش می‌زند بلافاصله بعد از خوردن موز آب لیمو مزمزه کنند.
کسانی که سرفه‌های خشک می‌کنند موز را آهسته آهسته بخورند.
موز نارس به دلیل داشتن نشاسته زیاد، سخت هضم می‌شود.
موز نفاخ است و مصرف زیاد آن به ویژه در افراد سردمزاج، تولید گاز معده می‌کند که برای رفع این عارضه باید پس از موز کمی نمک خورد.
موز به علت دارا بودن قند زیاد برای مبتلایان بیماری قند مضر است و نباید در مصرف آن زیاده‌روی شود.
موز خون غلیظ ایجاد می‌کند. زیاده‌روی در خوردن آن باعث تولید خون غلیظ بلغمی می‌شود.
خوردن موز هنگام ناشتا زیان‌آور است.
کسانی که دارای دستگاه گوارشی حساس هستند موز را با احتیاط بخورند.
خوردن میوه خام موز تولید ورم قولون (کولیت) می‌کند و در روده ایجاد تخمیر می‌کند.
چه مقدار مصرف کنیم؟
یک موز با اندازه متوسط، ۱۱ درصد نیاز روزانه افراد بزرگسال به پتاسیم را تأمین می کند. یک موز در روز به بهبود مشکلات عصبی و فراموشی در سالمندان کمک نموده و از یبوست پیشگیری می کند. (البته شرط اصلی برای دستیابی به این خاصیت، مصرف مقدار کافی آب در روز می باشد.)
انتخاب و نگهداری:
انواع دارای قسمت های سبز در ابتدا و انتهای خود، هنوز به طور کامل نرسیده اند. موزهای کاملاً زرد، رسیده تر بوده و انواع دارای لکه های قهوه ای در حداکثر رسیدگی خود هستند.
برای کند نمودن رسیدن موز آن را در یخچال نگهداری کنید و برای تسریع رسیدن موز، آن را در یک پاکت کاغذی یا لای روزنامه در دمای اطاق نگه دارید.
در مجموع می توان موز را از جمله میوه های بسیار مفید دانست و هرگز نبایستی از خواص شگفت انگیز آن غافل گردید.
داستان
خواص گیاهان و میوه ها
زیبایی
مطالب روز کودک
سلامت
موضوع غم انگيز در خصوص زندگى، كوتاه بودن آن نيست؛ بلكه غم انگيز آن است كه ما زندگى را خيلى دير شروع مى كنيم.
برتولت برشت
