لاروشفوکو
آنچه از ظاهر انسان درک میشود، با واقعیت فاصله زیادی دارد: انسان جامعهای ناطق و متحرک است که یک اکوسیستم کامل را همراه خوn حمل میکند؛ و بخشی از این اکوسیستم جانداران میکروسکوپی یا مایتهایی هستند که روی صورت تمامی انسانهای زندگی میکنند.
براساس گزارش BBC، تقريبا هيچ انساني وجود ندارد كه روي صورتش جانداري درحال زندگي نباشد. امكان ديدن آنها به صورت عادي وجود ندارد اما نديدن آنها دليلي بر نبودنشان نيست. اين مايتهاي ميكروسكوپي جانداراني هشت پا شبيه به عنكبوتها هستند كه در بدن هر انساني ميتوان آنها را يافت. اين حشرات كل عمر خود را روي صورت انسان سپري ميكنند، آنجا متولد ميشوند، زاد و لود ميكنند و ميميرند.
با اينهمه اين موجودات ميكروسكوپي كاملا بيضرر هستند و از آنجايي كه در بدن تمامي انسانها حضور دارند، ميتوانند به آشكار كردن تاريخ تكامل انسان با جزئياتي دقيق كمك كنند.
دو گونه از اين جانداران ميكروسكوپي روي صورت انسان سكونت دارند: دمودكس فوليكلروم و دي.برويس. اين جانداران در دسته بندپايان قرار دارند كه نزديكترين اقوام آنها در ميان حشرات عنكبوتها و كنهها هستند. مايتهاي دمودكس (Demodex) هشت پاي كوتاه و پرزدار در نزديكي سرهايشان دارند و بدن آنها شبيه به كرم است.
اين جانداران در مناطق مختلفي از صورت انسان سكونت دارند. مايت فوليكوروم در ميان حفرههاي فوليكول موهاي صورت و مايت ديگر درون غدد چربي صورت زندگي ميكنند. دليل وفور اين جانداران در صورت انسان، وجود حفرهها و غدد چربي بيشتر نسبت به ديگر بخشهاي بدن است.
دانشمندان دريافتهاند انسانها از گذشتههاي دور، يعني از حدود 20 هزار سال پيش ميزبان اين جانداران بودهاند. شدت فراگير بودن اين جاندارن در سال 2014 آشكار شد. محققان در اين سال با انجام پژوهشي دريافتند DNA دمودكس را ميتوان روي هر صورتي يافت. جمعيت اين موجودات روي صورت انسان قابل محاسبه نيست، اما در كمترين حد ممكن، صدها مايت و در بيشترين ميزان قابل محاسبه هزاران مايت روي صورت انسان زندگي ميكنند. همچنين گفته ميشود روي هر تار مژه دو مايت زندگي ميكنند.
هنوز مشخص نيست چرا اين جانداران روي پوست صورت و بدن انسان زندگي ميكنند و درباره منبع غذايي آنها نيز نظريههاي مختلفي وجود دارد: باكتريهاي پوستي، سلولهاي مرده پوست يا چربي پوست. از اين رو محققان درحال بررسي ريزارگانيزمهايي هستند كه در بدن اين مايتها وجود دارند تا با كمك آنها بتوانند رژيم غذايي آنها را تعيين كنند. دانشمندان براين باورند مايتها در حفرههاي محل سكونت خود تخمگذاري كرده و به اين شكل به جمعيت آنها افزوده ميشود.
اين جانداران تمامي مواد زائدي كه در طول زندگيشان در بدنشان توليد ميشود درون بدن نگه ميدارند تا زماني كه بميرند. اين جانداران براي انسان مضر نيستند اما ميتوانند با بروز مشكلاتي پوستي از قبيل آكنه-روزاسه در ارتباط باشند. اين بيماري موجب بروز لكههاي سرخ و سرخي دائمي گونهها و صورت افراد خواهد شد. مطالعات نشان ميدهند جمعيت دمودكسها در صورت افراد مبتلا به روزاسه بسيار بيشتر از صورت افراد سالم است. در مبتلايان به روزاسه، در هر سانتيمتر مربع از پوست 10 تا 20 مايت وجود دارند، درحالي كه در پوست سالم اين تعداد يك تا دو مايت در سانتيمتر مربع است. با اينهمه دانشمندان اين موجودات را عامل ابتلا به روزاسه نميدانند و احتمال ميدهند هجوم باكتريها در زمان مرگ مايتها ميتواند عامل ابتلا به اين بيماري باشد.
دانشمندان ميگويند ممكن است اين جانداران ميكروسكوپي براي انسان مفيد نيز باشند، براي مثال ميتوانند سلولهاي مرده را از پوست جدا كنند و يا باكتريهاي مضر پوست را از بين ببرند. هيچ راهي وجود ندارد كه بتواند اين جانداران را براي هميشه از روي پوست پاك كند،اگرچه درمانهايي براي اينكار وجود دارد، اما پس از 6 هفته،مايتها دوباره بازميگردند زيرا اين جانداران روي تمامي سطوحي كه با انسان در تماسند، بالش، ملحفه و تشك موجودند.
اين احتمال وجود دارد كه اولينبار، مايتها از حيواناتي مانند سگها يا گرگها به انسان انتقال يافته باشند. علاوه بر ارتباط انسان با حيوان،اين جانداران رابطه انسانها با يكديگر را نيز طي تاريخ آشكار ميسازند. بررسي DNA آنها نشان ميدهد مايتهايي كه در بدن چينيها وجود دارد، با نمونههايي كه در بدن ساكنان آمريكاي شمالي و جنوبي يافت ميشود متفاوت است. وجود اين تفاوتها ميتواند در مطالعه تاريخ مهاجرت اجداد انسان در سياره زمين موثر باشد و نزديكترين وابستگان انسان مدرن را معرفي كند.
منبع: همشهری آنلاین
اُرد بزرگ